بنظرم «گوش کردن» یکی از مهم‌ترین جنبه‌های زندگی انسان هست. شاید حتی به نوعی یک تخصص محسوب بشه. اگر بتونیم به هر چیزی خوب گوش کنیم، مثلاً موقع یادگیری یا آموزش، قطعاً خیلی بهتر اون مفهوم رو درک خواهیم کرد. اما فکر میکنم زمانی که گوش کردن خیلی مهم‌تر هست، در تعاملات اجتماعی هست.
شخصاً در زندگی یکی از اخلاقیاتی که باهش مواجه میشم و انرژی منفی ازش می‌گیرم، زمانی هست که با انرژی و حسن نیت کاری رو انجام میدم یا برای شخصی موردی رو توضیح میدم و اون طرف خیلی الکی میگه «باشه باشه آره آره…» و بعد اصلاً انگار من اون مورد رو توضیح ندادم یا اون کار رو انجام ندادم….
خیلی اتفاق عجیبی هست در ذهنم. یک بی‌تفاوتی درک‌نشدنی هست از اون طرف که شاید خودش هم متوجه نباشه اما در چشم من بی‌ادبانه است. نمیدونم.
در نقطه مقابل، حداقل با افرادی که من در جوامع غربی سروکار داشتم، خیلی با دقت گوش میدن، نظر میدن، سوال میکنم و به چالش می‌کشن. این باعث میشه که من این حس رو بگیرم که شخص مقابل ارزش قائل میشه و الکی نمی‌گه «ok, yeah, ok…»
گوش کردن با شنیدن فرق داره 😊 امیدوارم خوب بشنوم، اما بیشتر دلم میخواد خوب گوش کنم 👂🏻
