این پست فقط راجع به دیدگاه های شخصی من در ارتباط با مهاجرت [کاری] هست.
ویکی پدیا میگه:
مهاجرت عبارت‌است از جابه‌جایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار یا زندگی.
بهتره اول از خودم بگم. من مهاجرت نکردم! من فقط برای یک تجربه ی جدید و مدتی کوتاه -شاید چندسال- اومدم.
چندسالی هست که بخاطر حضور فعالم در محیط مجازی و پیرو اون شخصیت آنلاینی که تونستم از خودم بسازم، باعث شده روزانه Job Offerهای مختلفی بگیرم، علی الخصوص در شبکه ی LinkedIn… اما هیچوقت تصمیمم برای این تجربه جدی نشده بود. چون از دیدگاه خودم پیشرفت خوبی در ایران داشتم و از روندی که در حال طی کردنش بودم راضی بودم.
در یک مقطع زمانی خاص در حوزه ی کار خودم حس کردم که نیاز دارم تجربه ی بیشتری کسب کنم و به قولی چیزای بیشتری یاد بگیرم و همینطور خیلی موارد بودن که دربارشون مطالعات زیادی داشتم اما چون شرایطش فراهم نبود نمیتونستم کاربردیشون کنم؛ حس کردم شبکه ها برام کوچیک شدن و معمولا کارفرماها اعم از دولتی و خصوصی، به کیفیت کار اهمیتی نمیدادن… و این شد که درحال حاضر به نوعی مهاجرت کردم. و بعد از کسب تجارب لازم، بر میگردم و در ایران از اونا استفاده میکنم!
در وهله ی اول اینو بگم که من واقعا وطنم رو دوست دارم و با هیچ کجای دنیا عوضش نمی کنم. هیچ چیزش رو. من معتقدم هر مشکلی قابل حل هست و با همدلی و همراهی میشه موانع رو برطرف کرد؛ نباید توقع داشت اتفاقات بزرگ یک شبه بیافتن. کمااینکه شاهد تغییرات خوب و مثبت هستیم، هرچند کند اما به هرحال باید نیمه ی پر لیوان رو دید. واقعا این طرف دنیا بهشتی نیس و به جرأت میگم که در خیلی از مراتب کشور ما شاید پیشرفته تر باشه! شاید بمن بخندین یا فکر کنین کسی بمن گفته اینارو بگم اما اصلا اینطور نیس٫ ممکنه حرفایی که در ادامه میزنم ناخوشایند باشه اما خواهش میکنم کمی واقع بین باشیم و زود قضاوت نکنیم.
اگر در ایران مشکل خاصی ندارین، همین اول ازتون میخوام که راجع به زندگی و کار درخارج رؤیا پردازی نکنین (۱). جلوتر میرسین به اینکه چرا. و به این فکر کنین که چه مدت میخواین از ایران، خونواده و دوستانتون دور باشید. لیستی تهیه کنین که چه چیزایی رو پشت سر میذارین و از دست میدین (۲)
ارزیابی دقیقی از وضعیت فعلی زندگی، کار، تخصص و نهایتاً اهدافتون بدست بیارین (۳). اینو میگم چون من شخصاً تنها در شرایطی حاضر بودم ریسک مهاجرت رو قبول کنم که از همون اول در شرایطی بهتر از قبلم باشم!
امیر وارسته
۶ اردیبهشت ۱۳۹۴ در ۱۳:۴۳
موفق باشی محمد جان.
ممنونم ازت امیرجان.
ممنون که مینویسی محمد عزیز٫
سلام.
خواهش میکنم. وظیفه اس٫ امیدوارم مفید واقع شه 🙂
ممنون
سلام و وقت به خیر
عذر خواهی میکنم خیلی سوال میپرسم. 🙁
همسر من رشته اشون مهندسی مکانیک هست (البته دانشگاهشون خیلی معتبر نیست علمی کاربردیه) و تقریبا ۴ سال سابقه کار مرتبط داره با ماشین آلات سنگین در کارخانه سیمان
من هم لیسانس کامیپوتر دارم و تقریبا ۴ سال سابقه کار در بیمه و قبلش جاهای دیگه
به نظر شما با این شرایط امکان پیشنهاد کار برای ما وجود داره یا برای کسانی که در قسمت نرم افزار کامپیوتر فعال هستند و اطلاعات و سابقه کاری دارند بیشتره
چون طی پیگیری هایی که انجام داد گویا کشور آلمان بیشتر ترجیح میده نیروی کار داخلی بگیره و یکی از دوستان گفت خیلی احتمال کار پیدا کردن با این شرایط برای ما کم هست در اندازه نشدن 🙁
فکر کردم شما بهترین منبع هستید
سلام.
خواهش میکنم. خیلی خوشحال میشم اگه بتونم کمکی کنم 🙂
من اینجا خلاصه پاسختون رو عرض میکنم چون فکر میکنم الباقی مطالب وبلاگ رو که بخونین و نکاتی ذکر کردم رو در مود خودتون بررسی کنین کاملا دستتون میاد.
مدرک همسرتون رو قبول میکنن فقط باید برای ارزشیابی مدرک اقدام کنن. و پیشنهاد میکنم اگر وقت دارن آلمانی رو هم شروع کنن. خیلی نکته ی مثبتی خواهد بود.
میتونن از راه دور هم کار پیدا کنن. اما همونطور که میدونین آلمان کشور صنعتی هست و رقابت برای کار صنعتی یکم زیاده. اما اگر کسی واقعا توانمند باشه و بتونه رزومه خوبی بنویشه و خودشو خوب پرزنت کنه میتونه از داخل ایران هم کار پیدا کنه.
برای شما هم شدنی هست اما احتمالش کمه یکم. چون سابقه کار نداشتین در این زمینه. اگر در حوزه ی خاصی در گذشته خودتون مطالعه داشتین و فکر میکنین تخصصی در اون زمینه دارین پیشنهاد میکنم اون رو تقویت کنین و شما هم دنبال کار بگردین.
به شما هم پیشنهاد میکنم اگر فرصتشو دارین آلمانی رو شروع کنین اگر واقعا هدف آلمان دارین.
نهایتا یه نکته ی دیگه اینکه:
هردونفرتون حتی میتونین برای ویزای جستجوی کاری (Job seeker visa) اقدام کنین و ویزای ۶ماهه بگیرین و در آلمان حضوری دنبال کار بگردین. اگر تهران هستین و حوصله اش رو دارین پیشنهاد میکنم یک روز صبح زود حدودای ۴ صبح برین توی صف باجه اطلاعات سفارت و اونجا راجبه این ویزا سوال کنین. چون من تاحالا نشنیدم کسی در ایران برای این ویزا اقدام کرده باشه. احتمال خیلی زیاد باید بتونین ثابت کنین که در طول ۶ ماه زندگی میتونین هزینه های زندگیتون رو بپردازین وثابت کنین که تخصص و دانش خوبی دارین و وجود شما در آلمان به این کشور کمک میکنه و میتونی شهروند مفیدی باشین براشون.
موفق باشید 🙂
سپاس فراوان از راهنماییتون
سلام آقا محمد.
من فوق مهندسی مکانیک و خانومم فوق مهندسی عمران از دانشگاههای حوب ایران داریم. مهر دو مون ۵-۶ سال سابقه کاری در شرکتهای مهندسی -نفتی خوب ایران داریم. سال ۹۲ برای انجام تحقیق و گرفتن مدرک دکتری به دانشگاه پتر.ناس مالزی اومدیم. تا ۶ ماه دیگه هم پروژه و کارمون تمومه. میخوام راهنماییم کنین چطوری میتونم بیام آلمان؟ چی کار باید بکنیم و از کجا شروع کنیم؟
سلام.
مطالب وبلاگ رو کامل مطالعه کنین و عمل کنین. انشاالله که مفید واقع بشه براتون.
هرکجا هم ابهام یا سوالی بود میتونین نظر درج کنین و بنده خوشحال میشم بتونم کمکی کنم.
موفق باشید.